Ιανουάριος 2017
Παρακολουθήσαμε στο γυάλινο μουσικό θεάτρο την παράσταση «Σέρλοκ Χολμς - Ένα Μυστήριο με Νόημα».
Η παράσταση ήταν πολύ καλή, αλλά δεν θα ξαναπάμε σε χώρο όπου οι καρέκλες του θεάτρου/κινηματογράφου δεν είναι βιδωμένες στο πάτωμα. Αυτό γιατί αν χρειαζόταν να αδειάσουμε γρήγορα την αίθουσα σίγουρα κάποιες θα παρασύρονταν από τα πόδια μας και θα έκλειναν την έξοδο.
Στη διαδρομή η κυρία μας ξενάγησε.
Μάθαμε ότι τα περισσότερα νοσοκομεία της Αθήνας, που τώρα βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, όταν χτίστηκαν ήταν στην εξοχή.
Στη συνέχεια είδαμε το Καλλιμάρμαρο και μάθαμε ότι φαίνεται τόσο καλοδιατηρημένο γιατί ανακαινίστηκε - επισκευάστηκε για τις ανάγκες των 1ων Ολυμπιακών αγώνων.
Στο βάθος φάνηκε η Ακρόπολη και λίγο ο λόφος του Λυκαβηττού. Η ιστορία λέει ότι όταν έφτιαχναν τα τείχη της Αθήνας η θεά Αθηνά ήθελε να βοηθήσει. Μετέφερε λοιπόν αυτό τον τεράστιο βράχο. Της έπεσε από τα χέρια όμως γιατί άκουσε μια κακιά είδηση που της έφερε ένα κοράκι.
Μάθαμε ότι το Ζάππειο το οποίο στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 φιλοξένησε τα αγωνίσματα της ξιφασκίας, ενώ στους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες (1906) χρησιμοποιήθηκε ως "Ολυμπιακό Χωριό" δηλαδή ξενοδοχείο για τους αθλητές.
Φτάσαμε στις στήλες του Ολυμπίου Διός, που ήταν ο μεγαλύτερος ναός στην αρχαία Αθήνα. Μάθαμε ότι τα κιονόκρανά του είναι σε κορινθιακό ρυθμό, Μάθαμε ότι καταστράφηκε από σεισμό και ότι κομμάτια από τα μάρμαρά του χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό σε νεώτερες οικοδομές.
Είδαμε και την πύλη του Αδριανού η οποία ανεγέρθηκε από τους Αθηναίους, για να τιμήσουν τον αυτοκράτορα Αδριανό επειδή είχε κατασκευάσει πολυάριθμα έργα στην Αθήνα π.χ. το Αδριάνειο υδραγωγείο που εξασφάλιζε νερό στην Αθήνα μέχρι το 1929. Ήταν κτισμένη πάνω σε ένα αρχαιότερο δρόμο που συνέδεε την πόλη με τα ιερά που βρίσκονταν στις όχθες του ποταμού Ιλισού (σήμερα τον έχουν καλύψει και πάνω του περνάει η λεωφόρος. Το σημείο χώριζε την παλαιά από τη νέα πόλη.
Σχολικό έτος 2016-17: Τάξη E
